Koos rent zo snel als hij kan door het glinsterende water. Al snel komt hij bij de eerste hindernis: een veld van bewegende zeeplanten. “Pas op, Koos!” roept Karin. “De zeeplanten kunnen je vastgrijpen!”

Koos gaat voorzichtig om de planten heen, maar zijn poten blijven vastzitten. “Oh nee!” roept hij bang. Gelukkig is Otto er snel bij met zijn tentakels en helpt Koos los te komen. “Dank je, Otto!” zegt Koos en gaat weer verder.

Bij de volgende hindernis moet Koos door een donkere grot zwemmen. Hij hoort rare geluiden en wordt een beetje bang. Maar dan ziet hij Dani, die ook door de grot zwemt. “Kom op, Koos! Je kunt het!” roept Dani. Met nieuwe moed zwemt Koos snel door en haalt Dani zelfs in via een kleine spleet in de grot.

Dan komt hij bij het laatste deel van de race: de zandheuvels. Hier moet hij snel en voorzichtig zijn om niet vast te komen zitten.

Koos ziet dat Zara hem voor is, maar hij wil niet opgeven. Hij zwemt zo snel hij kan. Net als hij Zara bijna heeft ingehaald, hoort hij haar roepen. Ze zit vast in het zand! “Help me, Koos!” roept Zara.

Koos stopt en zwemt terug. Met zijn sterke scharen helpt hij Zara los te komen. “Dank je, Koos,” zegt Zara opgelucht.

“Geen probleem, we doen dit samen,” zegt Koos met een glimlach. Ze zwemmen samen verder en komen tegelijk bij de finish aan.

Kapitein Knip wacht hen op met een brede glimlach. “Dat was een geweldige race!” zegt hij. “Koos, je hebt laten zien dat samen werken belangrijker is dan winnen. Jullie zijn allebei winnaars!”

Koos straalt van trots. “Dank je, Kapitein,” zegt hij. “Het was een geweldig avontuur.”